21, జూన్ 2009, ఆదివారం

ప్రియతమా

పాల వెన్నెల ప్రవాహాలకు
చిగురాకుల చిరుసవ్వడికి
తడిసి ముద్దవుతున్న
నా లే లే త హృదయాన్ని
నీ జ్ఞాపకాల మంచు రేకులతో నిలువెల్లా కప్పివుంచి
నా వలపు దీపాన్ని కాపలా ఉంచాను

ప్రియతమా
ఎన్ని యుగాల తర్వాతైనా వచ్చి చూసుకో

నీ కంటి కొనచూపులకు కరిగి
నిన్ను ఆర్తిగా పలకరిస్తుంది
నా నిరీక్షణ ఫలించిందంటూ
ఆనందంగా హసిస్తుంది

కామెంట్‌లు లేవు: